ben dediğim yani biz
sadece hatırladıklarımız
gerisi
kırık aynalar müzesindeki
unuttuklarımız
mesela sen kara gözlü kız
sen vardın gözlerimde
bahardın çiçektin kelebektin
ne güzeldin sen
dalıp gittiğim enginlerde
yakamozdun pırıltıydın dalgaydın
okşar gibi kum tanelerini
bir gün bile sensiz zor geçiyor
diye düşündüğüm günler
akşam oluyor sabah oluyor sensiz
derken zaman denen saat tik tak
ayak izleri bırakmadan geçip gidiyor
ardında sadece hasrete imza atmış
Neleri kaçırıyoruz gözden
renkleri
siyahı beyazı mavi
gün gibi
akşamı sabahı
hayat mevsim olmuş
hayatı hep zorları ile tanıdım
zor okudum ihtilaller terör
hayat kavgası ekmek zor
ev bark sahibi olmak zor
yıllara mal oldu bana
gençlik siyah hiç görmedim
sen benim dünyam dın
ben
serseri bir kuyruklu yıldız
hep gelip geçtim
bir meteor olup
yüreğine düşemeden
konuşalım hadi ses olsun
boş şeylerden mi
yoksa gelecektenmi
bizdende bir fikir bir düşünce
bitip gidenler olmasın içinde
sararan takvim yaprakları gibi
ben çocukluk aşklarımı yazmadım
yoksulluğumdanda hiç bahsetmedim
zenğinliklerimi paylaştım ve zevk aldım
ne zenginler gördüm ceplerinde hayat yok
ne yoksullar tanıdım gönüllerinde bankonot
çok yokuşlar aştım kısa insan hayatında
Sus diyorsun
susuyorum
anlatmam lazım
kaş ediyorum göz kırpıyorum
ellerimi kullanıyorum
anlamıyorsun.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!