yalnızlığın en zengini1957
bulutlu bir akşam üstü
bogazda bir banka oturmuş
boş gözlerle bakarken
martılara simitleri kırıp atıyorsun
hiç sordunmu kendine
sen orda ne yapıyorsun
ardında kalan bir ömrün
muhasebesini yaparken
attığın simitler gibi
kaybolup giden bir hesabın
neden sıfırla bittiğini
sadece kendinle paylaşıyorsun
Kayıt Tarihi : 6.8.2011 22:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!