Simide Sığan Yolculuklar Şiiri - Mehmet ...

Bir simide sığdırdığım yolculuklar vardı
Trenin pat pat vuran tekerlek seslerinde
Yolculuğun bir kısmı kömürlü tren bir kısmı elektrikliydi
Rüzgarın uçuştuğu yerlerden geçiyorduk
Bazen karanlık tünellerden
Bazen incecik demir köprülerden

Tren yolcuğunun en sevdiğim yeri kışlardı
Dışarıda fırtına, yağmur, boran, kar olurdu
Trenin içi ise sımsıcak, kasvetli, loş, bulanık
Islanmış kumaşların buhar kokusu sarardı
Ter kokusuyla birleşmiş bir ekşilik
Uyuyan insanları horlamasına eşlik ederdi.

Uzun yıllar oldu bu tür yolculuklarımın üzerinden
İnsan bazen özlüyor bilmem neden
Özellikle akşam alacasında yolculuklar
Geceye uzanan tren sesleri
Takırtılar ve uzun tren düğüne eşlik ederdi
Kısa tanışıklıkların uzun sohbetleri olurdu
Çantalardan çıkarılan yolculuk azıkları
Birbirine ikram edilen börekler çörekler
Tahinli, haşhaşlı, susamlı ve cevizli

Genliğimin tüttürdüğü anıların heyecanıydı
O günler ve ardındaki günler, sonraki günler
Takırtılar arasında aşk şiirleri yazardık zamana
Zaman dalgalanırdı ufkumuzda sağa sola
Hayallerimizin özlemiydi sigara dumanlarına
Bindirdiğimiz duygular, sevdalar ve nice düşler
Sigara dumanları baloncuk yaparak dolaşırken
Tüttüren insanlarda kesik öksürükler bırakırdı
Ve gençler oarak yaşlılara gülerdik
Onlar, sizde görürsünüz bakışlarıyla bakarken

Ve her şeyin bir sonu olduğu gibi,
Trenin de son durakta dururdu sesi.
İçinde son kalanlar teker teker inerlerken,
Acaba kimler için yeniden yolun başlangıcı olacak,
Yarınlarda hareket edecek son treni beklerken.