Seni çok ıraklara götürdü gene, şimendifer yolculukları,
Arkada kalanlar zihnimde, gözyaşlarım bitmiyor,
Özleme katıldı vardı yanına, unuttuğun saadet,
Bende kalan sadece sevi, hasret ve sevgi.
Kapıyı açıyor her zaman, rüyalarım sensizliğe,
Bana kalan yaşayamadığım bedbaht anlar,
Çaput oldu bundan sonraki vakitler, dilim dilim,
Günah değil mi seni sığdıramadığım günlere.
Bana göre değildi, ne nihavent, ne hüzzam.
Doluyordu sevin sözde, baş eğerken özüme,
Hapishanede kalan gönlüm bir acayip arzu gibi,
Daima susuz, daima yoksul bundan sonra hiç gülmeyecek mi.
Özüm sözde, asansör boşluğuna sıkışmış,
Bir kuş olmuş arzularım, kapanda tutsak gibi,
Kanatlarım kırık, aşırılmak ise bana emrihak gibi,
Hatırlatsana gülüm, ben mi fark ettim kimsesizliği.
Ulaşsam sena, bir aptal olup gitsem yollara,
Kalbimi kalbine katsam unutsam kendimi,
Tükensem ağzında şimdi, bir kar tanesi gibi,
Seviyle tutuştursam seviyle yaksam seni, çılgın gibi.
Kayıt Tarihi : 26.6.2022 17:40:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!