Bir ömür aradım ilk sonumu
Tünelin sonu da taze toprak
Döndüm kendime ve baktım,
Düşme arifesinde bir yaprak.
Düştü düşecek, sallar rüzgâr
Kâh üşürken, tatlı bir esinti
Kör kandil mi, gözü alan far?
Film şeridinde, bu son kesinti
Şimendifer, sabrı yırtarcasına
Duruyor, küçük istasyonunda.
Benim gibi inecek, yolcular var
Bir o kadarı, doğum telaşında
Kiminin elindeki sefer tası boş
Kimi rızk kâsesini, doldurmuş
Kimi benim gibi tezkere elinde
Nizamiye girişinde, kundakta.
Yolcular hüzünle bakıyor etrafa
Mendil sallayanı yok ardından .
Beklenene kavuşma telaşında,
Yok su döken onun arkasından.
2009
Kayıt Tarihi : 4.11.2009 10:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Uğur Musab Şahin](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/11/04/simendifer-6.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!