Tam dokuz mevsim geçti sensiz
Belki tam da şubatın ortasında saydım sensizliğimi
Sayıya dökmek ürperticiydi
Yine de seni hatırlamak
En güzeli
Tam dokuz mevsim geçti sensiz
Belki tam da şubatın ortasında saydım sensizliğimi
Gözlerini sadece hayal edebildim
En baştan saydım sayılarımı
En güzel kelimeleri seçtim senin için
Yine anlamsızlık
Yine çaresizlik içindeyim
Biliyorum ama kendimi
Aynı kelimelerle döküyorum sana içimi
Ben seni yaşıyor gibiyim
Tam dokuz mevsim geçti sensiz
Belki tam da şubatın ortasında saydım sensizliğimi
Sayarken fark ettim
En acımasızı baharlardı
Yakıyordu bedenimi
Alevler içinde kalmış gibiydim
Duyuyordum sensizlik iniltilerini
Anladım kaçış yok
Tam dokuz mevsim geçti sensiz
Belki tam da şubatın ortasında saydım sensizliğimi
En güzeli yazlardı
Seni hatırlamak mevsimiydi bendeki Türkçesi
Anlamlıydı
Karamsar değildim
Düşünmek bile yetiyordu
Rüyama giriyordun mesela
Duyuyordum sesini
Dokunabiliyordum saçlarına
Ağlamaklı uyanmıyordum her sabah
Sıcak yakarken bedenimi
İçimi hayalin serinletiyordu
Tam dokuz mevsim geçti sensiz
Belki tam da şubatın ortasında saydım sensizliğimi
En karamsarı kışlardı
Dokuyordum yüreğime seni
Ancak yazmak güzeldi
Üşüyordum en sıcak yerde bile
İçimi hayalin kaplıyordu
En soğuk gecelerde bile
Seni hayalinle aldatıyordum
Tam dokuz mevsim geçti sensiz böyle
Belki de tam da şubatın ortasında saydım sensizliğimi
En ilhamlısıydı güzler
Yazıyordum hayalini
Yazılan öğleden sonraki esintiler
Yazılan bir güz yağmuru
Son baharımdı sensiz geçen
Ya da sonuncusuna giriyorum kim bilir?
Hatırlıyorum bir yaz sabahı gördüm yüzünü
Bir kış sabahından farksızdı yüzüm
Bir ürkeklik abidesiydin
Ya da masumiyet karinesi
Anlamsızdı bakışlar
Görüyordum
Anlıyordum
Sen sadece bana görünendin
Sen sadece hayal ışıltısı…
NAZİLLİ/AYDIN
16 ŞUBAT 2012 PERŞEMBE
SAAT: 03.42
Kayıt Tarihi : 9.5.2015 19:05:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!