Şimdilerde Şiiri - Kürşad Çerçen

Şimdilerde aynalara bakarak yaşıyorum
Nereye dönsem aynı şeyler nereye baksam yine aynı
Kendimi,kendime şartlıyorum bu aralar
Hangi sigarayı sevdiğimi bile öğrenemedim hala
Garip bir zorundalık hissi ve hayatıma zehir katanlar
Bilemiyorum aynalardan kaynaklı,kendimi bile göremiyorum.

Yolun karanlık tarafına geçmeden bırakmak
Hangisi iyi sadelikten yana mı olanlar
Onlar gözümde sadece birer ahmak
Daha akmaya başlamadan dolanlar.

Ve bir kağıt kalem çizildi gözümle
Ancak üç şahit lazımmış
Garantilemek için hayatı ölümle
Köhnelikten de öte azımsanmış.

Sen değil miydin bana soluksuz bakan yüreksiz
Ayna olmaya rağmen nefesini tutmuş
Ya kimlerdendi o gözlere bakan,bana benzeyen süreksiz
Ben miydin yoksa aynada ki o dilini yutmuş.

Saymaya başlasak kaç tane çıkar beni yıkacak halk
Ya da kaç kişilerdi bunlar hadi biraz anlat
Sen de oturmaya mı geldin be adam kalk!
Ya sen benliğime çığır ya da şu kapıları kapat.

Hayatı delicesine yaşayanlar
Gidip onlara sormak lazım ilahi aşkı
Durup da tadını çıkaranlar
Onlar sığmadı gönüllerimizden taştı.

Şimdilerde aynalardan yaşıyorum hayatı ondandır vakit dar
Bu bana bahşedilen kaçıncı hayattı?
Uğraşıyorum süreksiz çünkü bunu başaracak zamanım var
Aynalar kırık,içimiz buruk ve çoğu hayat yaltaktı.

Sakat kalmış bir iskemle
Ve yetim kalmış ayaklar
Şimdi sahipleri nerede
Kim bilir kaç hayat taşıyacaklar
Bir kum saati uzakta
İçini diğerlerine boşaltıyor
iskemle olamaz elbet ama
Zamanın da içinde bir şeyler yaşıyor

Taze taze koktu tavan arası
Birileri var kalbi atıyor
Bu evde bir ayna var
Bana bir ben katıyor.