Mürekkepli kalem vardı bir zamanlar,
Onunla yazılırdı;
En hüzünlü anılar,
En güzel yazılar.
En'leri vardı mürekkeplinin.
Hepside kaybolurdu;Mürekkebin içinde,
Hepsinide yutardı;o incecik ucuyla.
Ama:
Genede görünürdü tüm yazılar.
Şimdiki zamanın kalemi ise,
Sütlü kalem olmuş nedense.
Onunla yazıyorlar;şimdi en'lerini.
Kağıt beyaz,
Süt beyaz,
Yazı beyaz ya;
Beyazı, beyazda arıyorlar.
Nedense; görünmez oldu şimdiki yazılar.
Oysa:
Her yazıyı ateş kül eder,
Her yazıyıda ateş aşikar eder.
Sen:
Hayal et,
Hayal ettiklerini.
Hayalete dönüştürme,
Hayalerini.
Yazı var görünen,
Yazı var görünmeyen.
Yazı misali;
Görünmeyen korkutuyor insanı.
Dalıp, dalıp gitmişiz uzaklara,
Boşvermisiz hayelleri,
Unutmuşuz;
Kuşların uçuşunu,
Dalgaların sesini.
Oysa:
Herşey önümüzde;
Beyaz gibi içiçeler.
Nedense:
Göz var;görmüyor,
Gönül var;hissetmiyor halâ.
Kayıt Tarihi : 26.2.2021 15:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Muzaffer Karabulut](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/02/26/simdiki-zamanin-kalemi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!