Cami avlusuna hapsedildiğinde ömrümün sebebi
İki inanmış adam aradım sağımda ve solumda
Saflar sık değildi acımız değmedi birbirine
Derken evvel zaman adamları geldi aklıma
Ah! bir toprak olsaydım derken memur oldum
Kaygımın raf ömrünü doldurdum masa başında..
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta