Şimdiki Aklımız Şiiri - İrfan Erden

ŞİMDİKİ AKLIMIZ 

Öfkem kör etmiş dilimi 

Sağdan soldan g/özleniyorum

Hıncım sana değil 

Bunca zamandır emeklerime

Bir elmanın yarısı derlerdi bize

Bilmezlerdi oysaki 

Ağacımın köküydün sen

Bense bir daldım narin gövdende

Zehir zıkkım sözlerinle vurulmadan önce 

Kuruyup düştüm senden

Çiçek açamam ne sana ne kendime

Baharımı çaldılar 

Mevsimlerim hep kış 

Nasıl büyürüm şimdi 

Gövdem olmadan 

Budadılar beni senden

Öl desen ölürdüm sana

Sözlerin kılıç olmasaydı

Gitme desen binmezdim o trene 

Gözlerin nefret saçmasaydı 

Aldırış etmeseydik kapıdan gelen seslere

Kan/a/masaydık kimselere

Dost yüzlü dost gülücüklü 

Diş bileyenlere

Şimdi bir cigara daha yaktım

Canım/a okuyorum seni

Sana değil kendime kastım

Ben bu oyunları bozardım ama...

Uykudan geç uyandım, 

Toyluğuma yanarım

Birazdan iyi niyetlerimi de asarım

Bir bıçak yarası ki

Çok derinde kesiklerim

Sensiz yarım kaldım

Sen bende

Ben sende kalsaydım

Eski zamanlara gitsek seninle

Şimdiki aklımızı da alıp gerilere 

Mavilere boyardım yeryüzünü 

O hamarat ellerinle

Öyle bir sarılırdım ki

Güneş sarısı yüreğine

Denizkızı kıskansın

Yıldızlar utansın isterdim

Kalleş pusularda vurulmadan önce 

Kabuk bağlayacaktı yaralarım seninle

Çok derinlerde olsalar bile

Eski zamanlara gitsek seninle

Sen ben ve şimdiki aklımızı da alıp gerilere

Seni kalbimden söküp attım 

Diyorsun 

Ben bu yolun sonunu görüyorum 

Taşıyorsun hâlâ yüreğinde beni

Unutmammışsın 

Sende ben gibi 

Aramıza girmeseydi karakış 

Kan/a/masaydık zehirli güllere

Bir arada olabilirdik seninle 

Mevsimsiz yağmayın artık karlar baharıma

Savurma rüzgar hoyratça 

Sen bende

Ben sende kalsaydım 

Olmasaydık  

Kanatsız iki yaralı serçe 

Kan/a/madan kimselere

Eski zamanlara gitsek seninle

Sen ben 

Ve… 

Şimdiki aklımız ile…