Bindiğim gemi karaya oturdu,
Ne çeken ne de kurtaran var.
Avazım çıkmıyor, bağıramıyorum,
Kimseler yok etrafta koşturan,
Yazık oldu bunca emeklerime,
Hepsi boşa gitti, hayal oldu.
Aynı gemideyiz demiştim,
Kaptanlığa soyunup,
Yüzdürmek için,
Her şeyimi vermiştim.
Terk edip kaçtı fareler,
Ben onları insan zannettmiştim.
Anlatamıyorum kendime bile,
Ekilen biçilir demişlerdi,
Yalanlarla da süslemişlerdi,
Nankörler şürekası,
Şimdiki aklım olsa,
Binermiydim ben o gemiye.
Kayıt Tarihi : 7.10.2008 03:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
İnsanların nankörlüklerini sindiremiyorum.
Ekilen biçilir demişlerdi,
Yalanlarla da süslemişlerdi,
Nankörler şürekası,
Şimdiki aklım olsa,
Binermiydim ben o gemiye......
Bunu da bir sınav gibi düşünün ve siz sınavdan insanlığınızla başarıyla geçtiyseniz kimdir asıl kaybeden?.... Pişmanlıklar insanın yüreğini dağlar, acıtır.Yüreğinizdeki sevgiyi, ışığı daima korumanız temennisiyle. Yüreğinize ve kaleminize sağlık. Sevgiyle kalın... Saygılar...
öyle bir gemidir biletsiz almaz
ister övün ister dizini dövün
batan gemilerde fareler durmaz
tebrikler kutlarım
TÜM YORUMLAR (2)