Şimdiden Tebrik Ederim

Sensiz bir gün ortasına uyandım ilk kez,
Üstelik solumda bir ağrıyla,
Dünkü münakaşanın kesiklerini taşıyan...

Yüzüm yıkanmak istemedi bugün.
Elimden düşürmediğim saçlarım,
Bir yabancının saçları kadar namahrem.
İstemediler dokunulmak...

Birkaç kere yere kapaklandım...
Halihazırda;
Yaşamış olduğumuz dünyanın dengesizliğinden olsa gerek...
Acımadı mı canım?
Acıdı tabii,
Fakat solumdaki ağrıdan çıkmadı başka bir acıya izin,
Her ne kadar sızlıyor olsaydı da dizim...
''Ben varım...'' dedin adeta
''Tamam...'' dedim, önemsemedim ilk başta...
Ama ya sonra?...

Gülmedim mi hiç?
Güldüm elbette,
Bıraktığın emanet bir mutluluk var,
Tüm kavgalardan daha tutkulu bir mutluluk var.
Öyle ki; her vaadedilen mutluluğa kapatacağın bir kapı,
O kapıyı kapattıran müthiş bir mutluluk var.
Senin ellerinden, sözlerine kadar uzanan,
Akla manasız, kalbe anlamlı bir mutluluk var...
Edilse bile emanete hıyanet;
Edilen hıyanette bir mutluluk var...
Sonuç olarak, gülmek var gülmek...
Hele seni bir kere olsun güldürmek var...
Hadi, gül de bir göreyim...

Hele bir yarın var ki;
Senin özel günlerinden olacak belki.
Başar o işi, gülüşüne şiirler yazılırken gülüşü kaçırılan kız!
Başar ki; o başardığın,
Nice büyük aşklarına liman olsun...
Şimdiden tebrik ederim...