İstanbul'a...
.
Sana bu sabah çok eskilerden...,
mesela...,
Pierre Loti 'nin., servi ağaçlarının en çok Haliç rengi olduğu Eyüp sırtlarındaki bir tahta masaya yaslanmış yaşlı sandalyenin., yaşama tutunur gibi yerinde tutunmaya çalışan çivisinden....
ya da
Claude Farrére' in., daracık Çemberlitaş caddesine yeni döşenmekte olan elektrikli tramvay hattının raylarına uzaktan bakarak hüzünle kişneyen yaşlı bir tramvay atının yelesinden....
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Herşey için çok geç der gibiydi şiiriniz,kutluyorum Sn:Çeştepe saygıyla
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta