Biz,
Seninle ikimiz,
Kırlarda açan,
Papatya çiçekleri,
Gibiydik.
Sarılırdım sana,
Taç yapraklarımla,
Seninle her an,
Delicesine,
Sevişirdik.
Gelirdi birileri,
Seviyor,
sevmiyor diye,
Bir bir koparırlardı beni.
Yaşla dolardı gözlerim,
Koparılan her yaprak gibi,
Atarlar dı beni yerlere,
O yüzden böyle,
Şimdi sürüngenim.
Kayıt Tarihi : 24.3.2005 18:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Osman Yılmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/03/24/simdi-surungenim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!