Ne senin gözlerinde esrar kaldı
Ne de benim sözlerimde…
Şimdi sükût vaktidir
Sessizliği dinlemeliyiz
Belki o zaman sözden öte bir mana
Alır götürür bizi bizden
Kurtuluruz her ikimiz de
Her ikimizden
Sen bir başka sen olursun ben de bir başka ben
Kırarız aynalarda kalan resmimizi
Ve kendi ellerimizle soyarız
Arzın yüzünden gölgemizi
Bir aşk deryasında yüzerken ruhumuz
Hiçbir şeyden incinmez gururumuz
Ne taş atanın taşı değer başımıza
Ne de zehir katılır aşımıza
Bir gamsızlık devri başlar
Senin ve benim dünyamızda
Artık ne göz olur gören
Ne de yaş olur ağlayan
Yalnız sonsuz bir sevda kalır yüreğimizde
Sonsuza çağlayan
İşte o gün artık ben, ben değilim
Sen de sen…
Kayıt Tarihi : 28.11.2010 18:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zeynal Yaman](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/11/28/simdi-sukut-vaktidir.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!