ben;
fırtınanın,
vapur seferlerini aksattığı bir kentin
penceresindeyim.
hani,
beni,
nasıl seviyorsun diye sormuştun bir gün?
tam ucuna gelmişti de dilimin,
söyleyememiştim.
ben seni,
geç kalışlarına tanıklık eden
yağmurlu akşamüstlerinin
kaldırım taşları gibi seviyorum
diyememiştim.
şimdi söyleyeyim, ister misin?
ben;
mevsimin,
bütün yolları kapatacağı bir kentin
penceresindeyim.
hani,
beni,
nasıl seviyorsun diye sormuştun bir gün?
ayağındaki anarşist postallarına güneşin;
bütün genç kız renklerine benzer
renklerini bağladığın gibi
seviyorum ben seni
diyememiştim.
Şimdi söyleyeyim ister misin?
ben;
kahve fallarının,
hiçbir şey gösteremeyeceği bir kentin
penceresindeyim.
hani,
beni,
nasıl seviyorsun diye sormuştun bir gün?
seni hiçbir zaman göremeyecekmiş gibi
seviyorum.
şimdi söyleyeyim ister misin?
CEVAT ÇEŞTEPE
Cevat Çeştepe
Kayıt Tarihi : 11.12.2006 11:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Saygılar kaleminize
söyleyememiştim.
ben seni,
geç kalışlarına tanıklık eden
yağmurlu akşamüstlerinin
kaldırım taşları gibi seviyorum
diyememiştim.
şimdi söyleyeyim, ister misin?”
Bu kadar muhteşem duyguları geç kalmadan, tam yeri gelmişken söylemeniz dileğiyle..
Kutlarım kentin penceresindeki şairi..
Selamlar
TÜM YORUMLAR (15)