Şimdi Sırdaşım Oldu Şiiri - Hüseyin Zarar

Alaca karanlığı gizeminden korktuğum
Usandığım geceler şimdi sırdaşım oldu
Sessiz kaldırımlarda yürümekten korktuğum
Konuştuğum duvarlar şimdi sırdaşım oldu.

Yapa yalnız çaresiz yürüdüğüm yollarda
Çare umut diyerek tutunduğum dallarda
Bir teselli arayıp sarıldığım kollarda
Buluştuğum umutlar şimdi sırdaşım oldu

Artık yorgun yüreğim cefaya güç yetmiyor
Çile yolları uzun yürümekle bitmiyor
İsyanım kaderime git desem de gitmiyor
Boğuştuğum isyanlar şimdi sırdaşım oldu

Cefaya maruz gönül gitti geri döner mi?
Yara açık kanıyor sarılmazsa diner mi?
Yandı yürek yanıyor bu yangınlar söner mi?
Tutuştuğum yangınlar şimdi sırdaşım oldu