Şimdi senin üzerine toprak mı serptiler?

Bir şeyden değil de karnın aç gittin

Keşke son kez sevdiğin yemekten yeseydin

Nasıl yapabildin aklım almıyor

Bende düşünüyorum ama atamam kendimi

En azından acısız bir ölümü hak etmiyor muyuz?

Daha dün konuşmuştuk

Üşüyorum dedin, çok üşüyorum

Şimdi düşününce Azrail yoklamış olmalı

Yoksa sen normalde üşüyen biri değilsin

Gittin, beni eksik bıraktın

Çok kötüyüm çok!

Gözlerim toprağa takılı

Yapamıyorum

Senle içmek için çaya yelteniyorum

Ayakkabılarımı giyip bir iki adım atınca öldüğün geliyor aklıma

Olduğum yere çakılıyorum

Bu gerçek sırtımda büyük bir yük

Yerin dibine çekiyor beni

Yine de sana doğru yürümeye devam ediyorum

Kim bilir, belki çalsam açarsın kapıyı diye düşünüyorum

Ben sana derim ki, bir çay koy

Öyle uzun içelim, öyle uzun içelim ki, senin ölmeye vaktin kalmasın

Şimdi senin üzerine toprak mı serptiler?

Düşündükçe inançsızlığım artıyor

Bir ara baktım, bazılarının elinde kürek değil kılıç vardı

Ah be güzelim!

Mezarda bile rahat bırakmaz bunlar!

Tek bir şey merak ediyorum, cevap ver lütfen!

Bir nebze de olsa rahat nefes alabiliyor musun orda?

Al lütfen, almalısın, almanı istiyorum

Yoksa nasıl katlanırım yokluğuna!

Bu zamansız gidişe, bu yakıcı mateme!