Şimdi öldüm ben.

Evet, şimdi öldüm ben...
Nefesim çekilirken benliğimden,
Görmedin içimden çıkan kahkahaları,
Görmedin yüzümdeki gamzeyi,
Senle olan maziyi, böyle anımsadım ben.
Evet, şimdi öldüm ben...
Şu uzanmış bedenim,
Sırça köşk misali yüreğim
Buz gibi ellerim,
Ayaklarımdan kan çekilmiş,
Gözümdeki fer kurumuşken,
Neden karşılaşmadık ki ben bu haldeyken?
Hani son nefesimiz birbirimizden uzakken.
Evet, şimdi öldüm ben...
Şimdi hayalin girse beyaz odama,
Nurdan ellerinle kalbimi avuçlasan.
Evet, son bir cırpınışın içindeyken,
Neden kendimle konuşuyorum ki ben?
Gizlesem, kaçırsam son sözlerimi,
Hani sen hiç duymadan beni,
Şu an belki son arzu dilimden dökülse,
Acılı bir ifade ile hayaline seslensem,
Sen, sen, sen...
Hep sen oldun benim için desem,
Son nefes içindeyken sana yakın olabilsem,
Sana dokunamamak en büyük azap olsa gerek.
Evet şu an zaman durmuşken.
İçimden bişeylerin koptuğu an takat,ta.
Nefesim içimden çekilmişken
Tek bir emel, tek bir arzu,
Şu ellerim seni tutmak ister,
Evet....
Evet....
Evet şimdi öldüm ben....