Şimdi Her Yer Viran Şiiri - Kasım Kobakçı

Şurada, bir yaka durur ırakta,
Asi nehri boyunda, gizli diyar...
Namlı bir ezgidir, kurak dudakta,
Artık onsuz mekanlar, bize duvar...
*
Çağlardır sinede, bir derin sızı,
Ararız yokuşu, hem de kırları,
Göçen göçtü gitti, say yıldızları,
Saymakla tükenmez, o firakları...
*
O ahşap yapıyı, tekrar seyretsek,
Misketle oynasak, topaç çevirsek,
Şöyle yamaç ardına doğru gitsek,
Tekrar o devirler, olur mu kader...
*
İğdeye tırmansak, sel yatağında,
Sazları toplasak, göl batağında,
Suyuna karışsak, iz kucağında,
Karşı taraf, yele sele ganimet...
*
Kıra alev çatsak, şenlik vaktinde,
Bıraksak bedeni, akış seyrinde,
Seleleri sersek, damın bendinde,
Mısır dizsek yeniden, kucak kucak...
*
Ayırdılar bizden, devirler evvel,
Yaramız dertli, yaramız hep güncel,
Mahvoluruz, fikre düşünce bedel,
Sılamıza tutku, sanki bir yangın...
*
Şurada yurt vardı, kalmadı artık,
Suretleri durur, solgun ve bozuk,
Bir gemi benzeri, maziye batık,
Şimdi her yer viran, hiçe delalet...