Şimdi Güze Evrilir Zamanın Kadranı

şimdi güze evrilir zamanın kadranı
doğa kendisiyle baş başa ve dingin
gökyüzü öyle yıldızlı, öyle aydınlık ki
ve uzaklarda sessiz bir sessizlik
sonra o beyaz gecelerin ardından
ılık sabah esintileri dolar yüreklere

gönül buluşması bu yalnızların umuda yapışan
ve çocukların yüzünü mıncıklayan usulca
kahkahası gibi bulutların
batan güneşin ardından caddelerle konuşurum
insan yerine ve ezbere
anılarla adımlarım kaldırımları
evler sıkı dostumdur benim, evlerin duvarları
bakarsın toza bulanır yansıması ay ışığının
birbirinden uzak yıllarca
nasıl kavuşacağı belirsiz ayrı yıldızların
yitip giden her şey sonsuzluk mu acaba
sen gözlerini bana bırakmışken öylesine sınırsız ki
ah, nastenka sana olan tutkumdur
kristal göğün yedinci katına çıkaran beni
ey yedi mühürlü kutuda bin yıl yaşamış kutsal ruh
sözlerimi sakla benim

lirik şiirlerin kanatlarında şövalye gibiyim
derin acıların tortusunda bir adam kimi zaman
hep doru atlar gibi koşularda dört nala
çokçası hayalperestim hayallerini kuşanan her an
ya da petersburg sokaklarında derin imgeyim

şimdi güze evrilir zamanın kadranı
ılık sabah esintileri dolar yüreklere

bodrum, 10.09.2024