Şimdi gitme kal… Şiiri - Oktay Çekal

Şimdi gitme kal…

Gitme ruhum özlüyor seni, bende kal,
Hayatın bittiği topraklardayım,
Gitme bir yaşam oldun varlığımda,
Karanlıklara terk etme, hadi kal.

Gözlerinden sızan, duygulardan,
Yüreğime ektiğin, sevgide var oldum,
Bir çıkmaz sokakta umutsuzken,
Ellerinden tutarak, yol buldum.

Gördüğüm her şey, seninle güzeldi,
Seninle başladı, anlam buldu hayatım,
Yıldırım gibi düşen, korkularım sende söndü,
Mutluluk, çiçek gibi açtı yüreğimde.

Kaç kere ölmüşken, sende doğdum
Gözlerimi açtım, deniz oldum,
Martıları seyrettim gökyüzünde,
Güneşi gördüm ardından, şimdi gitme kal.

Oktay ÇEKAL
11.06.2010-16.26