Hayat ne kadar sert vursa da
yıkılmadan ayakta duruyorum
şerefimle, onurumla...
kimseye bulaşmadan,
kimseyi kırıp, incitmeden
ne kimseyi yüreğinden yaraladım
ne de sırtından vurdum
dostum dediğime kardeş oldum,
sevdiğim kıza köle oldum...
ne geçti ki ah elime
sadece kocaman bir hiç
Senin yokluğunda yıkmaz beni
ve şimdi git sende herkes gibi
arkana bile bakmadan
ne senin gözyaşların dökülsün
ne ben ağlayayım
şimdi git
çok uzaklara
hiç ulaşamayacağım
hiç bulamayacağım yerlere
ikimiz birden unutalım olanları
yaşananları
maziyi gülüp geçelim
Kayıt Tarihi : 7.11.2013 04:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Burak Kurt](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/11/07/simdi-git-34.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!