Şimdi Gideceğim Buradan

Şimdi gideceğim buradan
Sabahın kırık saatlerine doğru
Çekiyor beni loş sokaklar kendine
İşte öyle olsun istiyorum
Kalbimdeki yırtık görünmesin
İşte hep böyleyim
Dinlerim sessizce kalbi dikişli insanların sesiz çığlıklarını
Sevmeye yenilenlerin sokağında
Masumca yürüyen hayvanlar sürtünücekler bacaklarıma
Beni görünce
Onlarda sevdilermi acaba?
Bir bilebilsem!
Birde!
Beynimdeki
Sevmenin yarattığı fırtınayı durdurabilsem.
Fırtınanın durulduğu anda
Kırmızı bir gül tahayyül ediyorum
Koparılmışlığının çığlıkları var beynimde beni kemiren.
koklanmış
Ölmesi için bir vazoya konup terkedilmiş
Bir ışk görüyorum bir pencerede
Ve bir gitar sesi
Acı bir ses duyuyorum
Anlayamadığım bir dilde
Belkide sessizliğin sesizliğini bozmak için
Ama ağlıyor sanki
Selam veriyorum sessizce kalbimin en içlerinden
Sokaktaki viraneler başıma çarpacaklar neredeyse
Sabahın kırık saatlerine varıyorum sessizce.
Sereserpe yığılıyorum kemiksiz bir insan gibi
Yarınlarım yine kırık olacak.

feyzullah evcil
13 temmuz 2013 cumartesi
03:05