Şimdi Evinden Kovuldu

Bügün yaşlı olanlar:

Dünün gençleri idi.

Çolup, çocuğu için:

O insanlar titrerdi..

O analar, O babalar:

Onlardı bize bakanlar.

Nasıl olurda Evlatlar:

Onlara yan, yan bakarlar.

Bir kısım ana, babalar:

Hasret kalır evlatlara.

Nice hayırsız evlatlar:

Bakmaz ana, babalara.

Çoğu baba ğurbet elde:

Gece, gündüz hep çalıştı.

Sıla hasreti ile yanıp:

Çolup, çocuğu büyüttü..

Yemeğini kendi yaptı.

Hem bulaşığını yıkadı.

Postadan mektup beklerdi.

Şimdi evinden kovuldu..

Genç yaşında yandı baba:

Sıla, evlat hasreti ile.

Köyde hanımı bekledi:

Birgün gelir beyim diye..

Şimdilerde moda oldu:

Yaşlılar pek istenmiyor.

Gelin,damat birleşerek:

Ana, babayı kovuyor...

Seneler ne çabuk geçti.

Anneyle, baba yaşlandı.

Eve ise gelin geldi.

Anne, baba terk edeldi.

Nice anneyle baba;

Çok sıkıntılar çekti.

Her zorluğu aşarak:

Evladını büyüttü.

Evlat geldi kemale:

Yaşlandı anne, baba.

Bu defa anne baba: Eve oldular fazla...

Oğlan, gelin anlaştı:

Bu ihtiyarlar fazla.

Ayın çatı altında:

Kalamayız biz asla...

Biraz üzgünde olsa:

Bizim delikanlımız.

Artık sözü geçmiyor:

Söz gelinin yüzde,yüz.

Oturup düşündüler:

Bir karara vardılar;

Anneyle, baba fazla:

Gidip yurda koydular..

Yaşlının evi oldu: artık darulaceze.

Aylar, yıllar geçiyor:

Gelen yok zıyarete...

Zan etmeki evladım:

Dünya sana kalacak.

Annene yaptıkların:

Birgün seni bulacak...