Daha bir çevreci oldum şimdi
Gül koparmak aşk adına haşa
Koklama ihtimalini bile çıkardım aklımdan
Çimlerde yuvarlanmak ne kelime
Papatyaları çiğnemek hele
Tüm hesapları yükleyip kara vagonlu trenlere
Salıverdim dağ geçitlerinden uçuruma
Umutlarda vardı işte son istasyonuna
Ben zaten oralıydım senden öncede
Gülme yasaklısı olunca can
Her gün ölmeyede alışıyor insan
Kayıt Tarihi : 7.3.2003 00:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!