Geçen zamanı tersten yürürüm, kuşkulu adımlarım düz.
Çocukluğum bir avuç umuttu, gecemse düşlerle gündüz.
Hayata dolan davetsiz, arsız kalabalığı yarmak zor.
Kalabalığın hırçın gayesi yaşama sinsi bir dekor.
İnadına saf olmak isterim, tüm ters akışlara karşı.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
