Şimdi bana kalan ardından;
o kadar Gözyaşı döktüm ki Ardından..
Hiç Utanmadım,
Ve Hiç silmedim Gözyaşlarımı..
Çünkü Görünen Sadece Gözümdeki Yaştı..
Kalbimdeki Acıları bitmişliği Göremezdin..
bu Yüzden Ağladım Karşında İşte..
Bu Yüzden Ağlamaktan ve göz yaşlarımdan
Asla ve Asla Utanmadım...
Ben Sevdamdan da Utanmadım..
Seni Sevmekten de..
Pişman Değilim….
Bin Kere Dünyaya Gelsem,
Bin Kerede Olsa Seni Severim!
Umudumu yitirdiğimde Utandım BEN YAR..!
Çünkü Umutlarımda Binlerce Güzellik Var....
Şimdi Bana Kalan Ardından;
Bomboş Bir Hayat..
ve Bir O kadarda Dolu Kalbimin Yamaları..
Bir Avuç Göz Yaşı
Ve Bir dünya Kadar Sevdan..
Gittin İşte..
Bitti Bu sefer Dönüşü Yok...
Kalbim Alıştı Belki de Bu sefer,
ama Telafisi Yok..
Olmayacakta...
Unut Deme Sakın..
Unutmak İçin Sevmedim ki seni..
Kolay mı ki Unutmak! ! !
O kadar Savaşın,
O kadar Acının,
O kadar Sevdanın Ardından Seni...
Hadi Sen Unut Beni Sevgili!
Ben Es geçtim Unutulması Gereken Her şeyi...
Vedat Polatdemir
Vedat PolatdemirKayıt Tarihi : 3.12.2008 13:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!