Şimdi eskimiş anılarımın, yorgun saçları kopuk
Hiç kurtaramadım,
Yüreğimi bensiz senlerden.
Şimdi alışmaktan korktuğum bir zaman,
Tutmuş boğazımdan,
Çekmiş ellerimi ellerinden.
Şimdi koybolduğum gözyaşlarımda,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta