Şımarıklar Şiiri - Necmi Dayan

Deniz Atı kafeden sonra yıllardır şu başkent denilen mekanda dişe dokunur kaliteli pohaça yapan kalmadı varsa da ben duymadım.

Yaşamın ağır yüküne artık küfeler bile dolamamaktan ağlamaklı hale gelince insanlarda bu tür ve benzeri ürünlerde her yolu denemek zorunda kalıyorlar.

Benimkisiyse nankörlük işte.

Yıllar önce At Pazarı Ulus ve Dışkapı üçgeninde mekik dokurdum. Genelde sabah gıdam
İşkembe-Paça olurdu bol acılı bol sirkeli bol bol kurutulmuş Arnavut biberli. Öyle pohaça milli baş tacımız simit olmazdı. Tabiiki bu gıdaların tadını tanınmış yerlerde alamazdım. Benim yerlerim Kerhane yakınları Bit Pazarındakı yılların Bolu Lokantası Dolmuş duraklarına yakın yerlerdi..

Canım Ülkeyi yiye yiye böle böle ne hale getirdiler. Onursuzca oradan buradan asgari ücretten ötüp duruyorlar. Sanki halka ( Emekliye İşçiye kendi ceplerinden çıkıyormuş bağ bağışlıyorlar ) beşi bir yerde takılıyorlar.

Neyse.

Son zamanların moda olan cümlesi; Hayat Sana Güzel.

Benceyse; Hayat Bu Doymak Bilmeyenlere Güzel. Aslında güzel hafif kalır ŞAHANE-KEBAB bunlara.

Peki kim şımarttı bunları?