Şımarık Saf Şiiri - Kağan İşçen

yağmur şehirleri sakladım umutsuzluğuna
ama sen bulacaksın nasıl umutlanacağını
giden her kırmızı bulutun ardından...

umudunu
eli boş dönülmüş yolculuklarla
karşılayacağım
bana sen öğreteceksin
eli boş dönülmüş bir yolculuğun
hiç çıkılmamış bir yolculuktan
umuda daha yakın yaşamak olduğunu

geceli bir küfürde
bencilce öldürüldüm
çocukluğuma annem bile acımadı
hiç
hiçbir kötülükten önce
davranamazdım zaten...

bir sabah sisinde üşümemeyi
düşünmekten başka
kendine bile hayırsızken
bir de böyle
yolculuğa hazırlanır gibi heyecanlı
sevmeye hazırlanmakla kandırırken
akşam caddelerinin
ilgisizlikten yakınan
son görünümlerini
gölgeni hayal etmekle
aldatırdım yaşanmış ve yaşanacak
tüm anları
hiç tanımadığım gölgenle
ben doğmadan önce düşünülmüş
bütün iyiliklerin ardına sığınarak
saf bir şımarıklıkla...