Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Çok güzeldi yüreğinize emeğinize sağlık Saygılar
TAM PUAN + ANTOLOJİM
Çanakkalenin asıl beyleri, isimsiz, madalyasız seyit onbaşılarıdır. Şiire konu olarak seçilen Silvanlı Haso Dayı ile Arslanköylü Ahmet Efendiler başta olmak üzere tümşehidlerimize Allah'tan (c.c.) rahmet dilerim. Ruhları şad olsun.Tam puanımla kutlar listemde yoksa listeme alıyor selam ve saygılarımı sunarım.
Orada
çanakkale sırtlarında bir yerde
Yüksekçe bir tepedeler şimdi
Silvanlı Haso Dayı'yla
Arslanköylü dedem Ahmet Efendi
Bilirim özgürlük türküleri dillerindeki
Elele koyunkoyuna yatıyorlar
Silvanlı Haso dayı'yla
Dedem
Arslanköylü Ahmet Efendi
Günümüze tokat gibi yapışan şiir; bu kucaklayış, sarılış, tertemiz ruh aydınlığı; unutulduğu için çıkmaz yolların eşiğine koşuyoruz... Çok yazık! Sokak çapulculuğundan medet umuluyor... Bir gün kendimize gelmemiz ümidiyle... Yazan, duyuran gönül sağ olsun... 10 puan +ant. Dualarımızda şehitlerimizi unutmamak üzere...
OLAĞANÜSTÜ GÜZEL YÜREĞİNİZEVE KALEMİZE SAĞLIK..KUTLARIM
daha önce okudum güzel bir çalışma
ve
yeniden keyifle okudum,gönlünüze sağlık dost
saygılar...
Orada
çanakkale sırtlarında bir yerde
Yüksekçe bir tepedeler şimdi
Silvanlı Haso Dayı'yla
Arslanköylü dedem Ahmet Efendi
Bilirim özgürlük türküleri dillerindeki
Elele koyunkoyuna yatıyorlar
Silvanlı Haso dayı'yla
Dedem
Arslanköylü Ahmet Efendi
Kimler gelmiş kimler geçmiş, çoğu kahramanlarımızın da ismi yok tarihimizde. Hepsine Allahtan rahmet diliyorum nur içinde yatsınlar. Kaleminizden tarih kokan bir şiir okudum. Yüreğinize sağlık. Saygılar.
Bir kahramanımız uğruna kahramanca yazılmış
duyarlı bir yürek. Kaleminiz daim yüreğiniz var olsun sizi kutluyorum Nafi hocam tam p. 10 sevgi ve selamlarımla iyi günler.
Değerli üstad
Bu güzel şiir için yorum yazmak yerine okuyup okuyup alkışladıktan sonra -Gelibolu savaş müzesinde gördüğüm kınalı hasan başlıklı bir savaş anısını dizelere dökmeye çalıştım nacizane..Bu güzel şiirin yorum bölümünü süsler diye düşünerek kopyalıyorum.Tebrik -tam puan ,Selam ve esenlik dileklerimle.
Kınalı Hasan
Kınayı niye yaktığımı komutanın
Sana kendisi okusun, oğul..
Kına bir adetttir,bir gelenektir
Bilemem ne kadar süredir oğul
Sanmaki sadece boya benektir
Manası büyüktür,Töredir oğul..
Bir Milletin Millet gibi durması
Devlet kurup egemenlik sürmesi
Tarih yazan Kahramanlar vermesi
Uyduğu töreye göredir oğul
Aslını sorarsan 'kına' yapraktır
Töreyi unutmak özden kopmaktır
Bizde VATAN ölünecek topraktır
Nereye düşersen oradır oğul
Yiğit olan Vatan için can atar
Silahın kuşanıp nöbetin tutar
Analar kınaya göz yaşı katar
Ona bir teselli çaredir oğul
Hiçbir ana evladına kıyamaz
Vatan zorda ise evde koyamaz
Kınalayıp yollar (kurban) diyemez
Anaysa yüreği yaradır oğul
Koçları süsleriz kurban ederken
Kızlara yakarız gelin giderken
Seni de Vatana asker ederken
Kınayla yolladım sıradır oğul..
Bilerek boyadım SIRADIR OĞUL......
Naki Baki
YURT KOKULU MERT KOKULU DİZELERİNİ KUTLUYORUM..
Bu şiir nasıl olmuş ta gözümden kaçmış diye esef edip üzüldüm...Konusu da içe dokunuyor ama bir o kadar da gururla göğsümüz kabarıyor...Onlar çile çektiler savaştılar, yurdu temizlediler bizler se şimdi neyi paylaşamıyoruz? Herkes aynı soruyu soruyor birbirlerine...Kin öfke kibirden arınmadıkça, başımız hep böyle ağrır...Nur içinde yatsın büyük babanız; arkadaşı ve bütün diğerleri, nurlar içinde yatsın; sizin de gönlünüze sağlık tebrikler değerli şiir arkadaşımız...
Bu şiir ile ilgili 71 tane yorum bulunmakta