Silvan sen kokar Şiiri - Rezan Farqin

Seni sevmek nedir bilir misin,
Bir yasaklı bakışın gölgesinde yanmak,
Gözlerin geceyi boğar,
Her kıvılcımıyla yüreğe dokunur.

Sokaklar dikenli tel gibi,
Her köşesi puslu bir korku,
Karanlık çığlık taşır duvardan duvara,
Ve Silvan, kanla ıslanmış rüyalar kokar.

Sevdanın adı sürgün,
Aşkın bedeli zincir,
Gözlerin yasaklanmış kitap gibi,
Her satırında özgürlüğün çığlığı gizli.

Bela olur gecelerime,
Uykuya değil, direnişe çağırır,
Bir gençliğin ömrü sokak aralarında tükenir,
Ve her taşın altında kayıp bir isim yatar.

Silvan sen kokar sonra,
Çocukların suskun gözlerinden,
Annelerin ağıt dolu nefesinden,
Ve toprağa gömülmüş umudun inadından.

Seni sevmek nedir bilir misin?
Zincire rağmen özgür kalmak,
Yasaklara rağmen haykırmak,
Ve her karanlık sabahın ardından,
Yeni bir güneşi beklemek…