uzağa bak yakın yerinde durur
yara oranın derininde gizli
harflerini sırtlanıp kendi ateşine taşı
her ömür bir bakıma cehennem öyküsüdür
su sesi de büyür
bir unutkanlığı arsız bellemişim
peşim sıra yuvarlanıyor
dilime doladığım çıkmaz sokaklar
közün özüdür kül
savurma düşeceğini bile bile gözlerini
sana solmamış yakınlar çağırıyorsa mavi
masal değildir
yoksa kuş olur birden kaybolurdu
yamaç nerdedir ağu hangi zulanın lekesidir
güneşe bitişik durduğunu unutmuştur
aynanın uykusundaki silüet
Kayıt Tarihi : 17.6.2024 10:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!