Siluetin Tinleri Felsefi Öpüşmemizi G ...

Yerleşmişti sızılarına inkâr.Yeni bir benliğin üst kimliğini kaplıyordun.Eskimesin sevdalar diye özüne sevgileri ekliyorsun.

-Siluetin tinleri tümlemiyordu. Kendine yabancılaşmaya devam ediyordun.
Anlaşmalı vedalar sunuyordun sanki.Bir gün hiç gelmeyecek gibi yaşıyordun.
En uçta nefretlere bandırmıştın kurumuş sevdanı.Aslını inkara kadar süreğendi bu hal.

-Ismarlamaydı isyanların. Israrımı esrarkeş ediyordu tavrın. Keş bir derviş oluyorum sayende.Kaygılar kendi aygıtlarını sunmuyordu. Zahir olandan zehiri olana doğru mecralar uzatıyorsun.
-Dergahımdan çıkmışım sakiler sayesinde sakinliğim kalmamıştı.

Manolyalar yoktu gül ruhunda. Yeşerecek neyin var ki çözemedim.
Zorla papatyanın yapraklarındaydım.Koparıp yarama sarıyorum. Beyaz beyaz sen kopuyorsun böylece.

-Ruhumuzun kenarına gelmiş gelmişlik. Bekleyişle pazarlık içinde gelecek.
Özündeki eleği çıkarmalısın. Bu benlik şerhasında sen de olmalısın.
Elemelisin dermanlarımı eleğinden, yar feleğinden. Beni biraz ben’e sunmalasın.

- İç içe; son yaşamlar akmalıydı. Bir mukadder beladan kurtarmalısın yüz görmemiş gün görmüşlerimi.
-Bu devrilen son gam treni değil.Rayımız ta Adem’in cennetten kovulmasın kadar eskil. Kul olmak demek hata yapmaya sahildir.
Öyle günahlarla biriktirdiğim bir mazimden dem durup durma.
-Beni nebimi sandın Nariçe.
Özlemlerim med-cezirlerini sunarken kanayan yarama. Gelgitlerin gelin çiçeğinin gölgesinde ıslatırken kaygılarımı.Öyle narım olarak dökülmesin bahtımın tözlerine.
-Sensizliğin okyanus sonrasıyım.Sonum sulara aşk. Aşkım sudan da su. Islanmış, uslanmış keş bir dervişim. Topluyorum seni sakilerle meyhoş bıraktığın aşkın dehlizlerinden.

-Fırtınalar,boran, beni senden soranlar artmadan,Narını buzlarımda eritmelisin. Erimeliyim sana tane tane Nariçe.