Silsilesinden Koparak Şiiri - Seyfi Karaca

Ağlarsam da bazan
Olur mu olur ağlarsam beni debisinde sürükleyip götüren ırmakla
Gizli bir yıldız aydoğmalarından evel kayar da gönlü
Hisar yolu yokuşunda köşkü kalbimin
Bir mim...
Çiğ damlası da olsa bir telsiz tını..
Rüzgarın diline düştüğü gam yüklücesinden kervaaaan kervana
Katarlar götürürse beni ıslığıyla söyleşip günün kapılarında
Öksüzce esenin..
Olur mu olur...
Ne kendini kaldığı en son yerden
Bir sonraki önü ardı alınmasız kırık çıtalar boyuna söz kesmiş yeminle
Ne bir başka yokluğun serseri savruluşlarına
Olanca varlığını pişmanda komadan
Benimle şavkı beldelerine konaklarsa yelin günün yamacı
Ay mıdır..yıl mı..gün mü..gayrı katlananı kalbimle ortak olup
Gelen günler geçenlerden kendini sual etmeye koyulur
Olur mu olur...
Uzak adalar kıyısında sürüklenen bir avuç su damlası
Ve sahildeki kum tanesi hangi dağ silsilesinden koparak
Dönüp hatırlamaya ellerinde çiçeklerle
Ağarmadan şafak
Ve gündoğmadan evvel çıkıp gelirse
Ağlarsam bazan sevinçten ağlarım
Bahar...Ah diyen o sevgili
Gönlümün kapılarından böyle
Ansızın çalıp girince....

Seyfi Karaca........Nisan / 11