yorgunum
umut kara giymiş
gönül çığlıklarda,
yalnızlık içinde yapayalnızım
sesim mi duyulmuyor?
paket olmuş zaman mefhumu
sevdadan yana kesmiş umudu
sessiz çığlığın kırıntısı
mırıldanıyor beynimde beyhude
heyhat !
ayrılık konuk olmuş haneme
çare yok dedi kader,
yüreğim alev alev tutuşurken
umut uzandı musalla taşına
avuç içim gökyüzüne açıldı...
feri sönmüş gözler,
sararmış betbeniz
mum gibi eriyen koca adam,
takılmış gözler ekrana
bak ben gidiyorum der gibi
iki damla gözyaşı ıslatıyor yanağını,
içimdeki fırtına büyüdü
sürükledi habire beni anılara...
unutmak istesen de
unutulmuyor yaşanmışlar,
sevmeler sarmalar
ömürboyu silinmiyor ekrandan...
Hayriye Aygül
Kayıt Tarihi : 24.5.2019 20:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hayriye Aygül](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/05/24/silinmiyor-ekrandan.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!