Silinen kareler Şiiri - Arda Polat

Bir film şeridi gibi aktı zaman,
Kare kare silindi çoğu an.
Ne başlangıcı bildim, ne de bir son,
Savrulup durdum, yorgun ve pişman.
Yollar uzadı, ayaklarım yara,
Gönlümde dinmeyen bir kara yara.
Kaybolmuş pusulam, yönüm nerede?
Bir ses fısıldar, "Düşme bu derde."
Düşlerim vardı, göklere uzanan,
Yıldızlar misali, bir bir kaybolan.
Tutunmak istedim, boşlukta kalan,
Bir umut kırıntısı, belki de var olan.
Her düşüş bir kalkış, derler ya hani,
Belki de bu kayıp, yeni bir fani.
Yeniden yazılır hayatın destanı,
Sil baştan başlar, umudun baharı.