Hani bir gül vardı
dikenleri sivri, yaprakları kadife gibi
sevilince kırmızı, sayılınca beyaz
ayrılıklarda sarı olurdu rengi
incitildiğinde, acıdığında canı
mora dönerdi..
İşte o zaman dikenleri aratmazdı hançeri
Ne mi oldu, o güle?
En iyi ihtimalle
tozlu hatıralara bir ayraç
ya da silik bir mazi…
Kayıt Tarihi : 7.7.2013 23:46:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

sevince çiçekleri kıpkırmızı olan
ilgi alaka gösterince coşan büyüyen
kızdığında da dikenlerini çıkarıp
içimi taa yüreğimi yakan
kutluyorum değerli arkadaşım böylesi güzel şiiri yazan yüreğinizi ve kaleminizi.. tam puan + antoloji diyor selamlıyorum sizi ve güzel şiirinizi..
SEVGİLERİMLE....
TÜM YORUMLAR (13)