Silik bir hatıra gibi Şiiri - Orhan Kutlu

Neden susmuyor şu beynimdeki ses
Düşünceler neden dönüp durur aklımda.
Alıp götürsün beni
İskeleden kalkan gemi
Sadece ayak izim kalsın rıhtımda.

Kaybolup gideyim silik bir hatıra gibi
Ne beni arasınlar ne ben arayayım.
Bir intihar bombacısı gibi düştüm
Hayatımın ocağına, kimseler ağlamasın
Haktır bana, bırakın yıllarca ağlayayım.

Çomak soktukça acılara bir deli gibi
Ne güldü yüzüm ne yüz güldürdüm.
Geçer sandım, diner elbet bu fırtına
Yakındaydı şarkılarda güneşli günler
Ben suçluyum güneşi gün/eşimi öldürdüm.

Korkağım türlü sebeplerden yana
Bir kurşun sıkıp beynime al diyemiyorum
Oyalamada aklınca, zaman keçirmede
Zaman en iyi merhemdir derler yaralara
Bu yarayı hangi merhem geçirir bilmiyorum.

Artık kendi kendime konuşur oldum
Etrafta bir dost yok ondan mıdır
Biz de sarıldık ey Veysel nicelerine
Hepsi Marko paşa, duvar misali, sanırsın
Ruhtan değil bostan korkuluğundandır.

Kimselere güvenme kendine bile
Hoca demişti ''türkü söyleyerek arar
El elin eşeğini'' adı el,
Nerdesin ey bahtım, bana mı kastın
Bir gün olsun ömrümde gülerek gel.

Vallahi billahi çok korkuyorum
Bilmiyorum ki daha neler yaşanacak.
Güneşi öldürmüştüm gecenin içindeyim
Sabahlar çok uzak bana, biliyorum
Biliyorum her günüm zindan olacak.

15.10.2009
04.00