Herşeyi sildim
Herşeyi defterden
bir bir tükettim içimdeki seni
Attım, yırttım
koklamadım kokunu
şarkımızı da unuttum gitti..
Ummadığım anda
Herşey silindi bitti
Biten bira şişelerindeki içki gibi
gölgen gitti hayalimden
Yüzün, gözlerin
sildim yok ettim herşeyi...
Herşeyi sildim
ama herşeyi defterden
benden,
yüreğimden,
telefonumdan,
Geldiğim yolları sildim
güneşin doğuşunu
yağmurların yağışını
hatta aylardan da kasımdı
Onu, onu da sildim...
Böylesine nasıl safça sevilir ki
Sevgimi de sildim.
Bir resmini silemedim
flaşını patlattığım
yüreğimde cızırdayan sesiyle
görüntünü o anda
kadrajımda duran
incecik dudaklarınla
masumane bakan gözlerini silemedim.
Bir tek onları silemedim.
ellerini kavuşturduğun ve göğsüne dayadığın
o resmini silemedim.
Düşerken yükseklerden uçurumlara
bakışların tutsun diye beni
ummadığım anda...
Silemedim herşeyi silsem de
sildim desem de
seni asla silemedim...
Kayıt Tarihi : 26.10.2008 21:28:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!