Silemedim Şiiri - Muhammet Kaan Arslan

Ben seni hep sildim.
Adını yazdığım kitaplarımdan,
Baş harfini kazıdığım defterimden,
Resmini çizdiğim duvarımdan.

Ben seni silemedim adından başka.
Seni gönlümden silemedim.
Düşüncelerimden atamadım.
Buğulu camlarımdan adının izini silemedim.

Ben seni kelimelerden gizleyemedim.
Ben seni kağıdımdan silemedim.
Kalem hep seni yazdı.
Silgi ise ona inat hep sildi.

Gözlerini silemedim gözlerinin önünden.
Nereye baksam o sürmeli gözlerden.
Ben seni pencerenin önünden silemedim.
Gök ve Sen muhteşemdi.

Etrafımdan silemedim ben seni.
Her yerde sen yazıyordu koca koca,
Refikam diye.
Altı çizili beyaz çizgilerle.

Gökyüzünden silemedim seni,
Bulutlar seni yazıyordu bana.
Akşam olunca,
Sen gibi parlıyor gökte yıldızlar.

Kağıdımın beyazlığından,
Göğün maviliğinden,
Karanlığın içindeki mum ışığından,
Ben seni benden hiç silemedim.