Silebilseydim Şiiri - Serpil Koçar

Öyle bir an gelir ki her şeyden kaçışın gelir
Insanlardan bulunduğun şehirden düşüncelerinden
Resetlemek istersin hayatını sil baştan yaşamak için
Bazen de yok olmak istersin yeryüzünden kaybolmak

Bazı acıları kalem yazmaz, kağıt dinlemez
Yüreğine hapsedersin, sonsuza kadar sende kalır
Anlatamazsın kimseye, bir tek Allah şahittir yaşadıklarına
Gizli Yara olmuştur, İçin için kanar, kimsecikler bilmeden

Cam kırıkları gibi batar zaman zaman yüreğine, acıtır canını
Gizli gizli ağlarsın kimseciklerin görmediği duymadığı yerlerde
Yakana yapışır yalnız gecelerde, o kahrolası acılar kederler
İşte bu yüzden silmek istersin, anılarının arasından canını acıtanları

Sitemkar sözler dökülür dilimden kimi zaman
Keşkeler amalar dizilir boğazıma gözlerim dolar
Hatırlamak istemedikçe çalan bir şarkı anımsatır
Ya da bir koku, ne bileyim olmadık bir şey anımsatır işte

Kalbimin mezarına gömdüm yine acılarımı hüzünlerimi
Doldu taştı gönlüm hüzün ve kederlerden, gam ve tasadan
Daha kimse kanatmasın yaralarımı,tuz basmasınlar artık
Hatırlatmasınlar acı dolu geçmişimi,maziyi hatırlatmasınlar

Şimdilerde sadece biraz yalnızlığa, biraz da huzura ihtiyacım var
Biliyorum geçmeyecek acılar hüzünler, kabuk bağlayacak sadece
Bir rüyadan uyanırcasına uyanmak istiyorum yeniden mutluluğa
Geçti gitti demek istiyorum kendime, kötü günler geride kaldı
O yüzden silmek istiyorum, bütün geçmişimi, silebilseydim keşke