Küçük yaşta alarak valizimi elime,
Gurbet yolunu seçtim ben kendi kendime,
Şimdi kahrediyorum, bu kötü kaderime
Genç yaşta vurdu zalim felek belime
Gülen gözlerim ağlar, düşündükçe sılamı,
Çıldırasım geliyor, yad ettikçe anamı,
Canımın içi anacığım, hasretim tek sana mı?
Bir sarılsam Ömer’e, görebilsem babamı
Mini mini elleri, zeytin gibi gözleri
Her an gülen yüzleri, “amca” diyen dilleri
Altın saçlı Yurdagül, yeşil gözlü Engin’i
Ateşli hasretimle, öpsem yeğenlerimi
Komando’ya hasretim, hem de sonsuz özlemle,
Çok şey verdiler bana, ağabeyim yengemle
Az mı kırdım kalbini, ben bacımın dilimle
Affınızı dilerim şimdi ben kalemimle
Çamurlu, küçük sokaklarında gezindiğim ilçem
Seni anıp gözlerim ıslanınca tek çarem
Başol’un duyguları, bir kağıt ve bir kalem
Kurtarır beni bunlar, sarsa içimi elem
14/05/1982-Amasya
Metin BaşolKayıt Tarihi : 28.8.2008 18:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İlkokulu henüz yeni bitirmiş, 11-12 yaşlarında bir çocuk, o andan itibaren orta ve lise eğitimini yatılı öğrenci olarak okumak için, Yozgat'ın kuş uçmaz, kervan geçmez; tozlu, çamurlu yolları, sokakları ve kendi halinde insanları olan, küçücük bir ilçesinden Amasya'ya doğru yola koyulur kendisini nasıl bir hayatın beklediğini tam olarak bilemeden... (harikaaaa.... güzel bir öyküye yazılmış bir cümle yakaladım) . bu öykü devam edecek.......
TÜM YORUMLAR (2)