Sılaya Hasret Şiiri - Nejla Turan

Sılaya hasret gurbetteki yalnızlık
Hep ayrılık,hep ayrılık..
Gözümde tüter çocukluğumun sokağı
Bir yudum memleket
Bir yudum hasretlik
Anamın sesi gelir rüzgârla gizlice,
Babamın ayak sesleri kaldırımda uzaktan.
Bir mektup gibi düşer yüreğime anılar
Her kelimesi sitem, her satırı suskunluk
Gönlümde taşıdım köyümün toprağını
Her adımda eksik, her durakta buruk
Ne gurbet alışır bana, ne ben gurbete
Hep ayrılık, hep ayrılık ..
Geceler uzun, yıldızlar bile yabancı
Dilime dolanmaz artık eski ninniler
Bir sel gibi içimi yıkar sessizlik
Dönüp durur yâd ellerde gün biter, zaman yorulur
Takvim yaprak yaprak dökülür
Bir bayram sabahı gibi düşlerim yüreğimde
Ezan sesinde titrer kalbim ansızın
Sanki köyüm çağırır beni gizlice
Ne yol biter, ne vuslat görünür
Gözlerimde sılaya dair silik bir resim
Yıllar ağır, yüküm bir dağ gibi
Ve içimde hala o çocuk sesi
"Gidecek misin?"
Belki bir gün döner yolum köyüme
Gönlümde açar mor menekşeler yeniden
Kucaklar anam ellerimi titreyerek
Ve ben susarım ...
Herşey konuşur içimde
Ben susarım...
Nejla Turan