Sılamın Dağlarında Şiiri - Servet Yüksel

Mevsim bahar diyorlar Rabbim’den ferman gelmiş,
Börtü-böcek pürneşe, yaşamak ne güzelmiş,
Derviş edalı çicek beyaz örtüyü delmiş,
Demek her şey uyandı sılamın dağlarında...

İnsan nasıl dayansın bu bitmez tantanaya,
Gün doğarken ansızın varsak Hatçe anaya,
Bizde kaşık çalardık sıcacık tarhanaya,
Şimdi ocaklar yandı sılamın dağlarında...

Bir garib olmuş beni, seni gurbete salan,
Nerde kaldın gelmez mi sözüne sadık olan?
Kırat bile özlemiş bin yaylaları dolan,
Sevdalar bir destandı sılamın dağlarında...

Kekik kokan sütlere seherde maya düşer,
Yağmur sonrası gönül bir demli çaya düşer,
Dedemin sohbetleri havaya, suya düşer,
Her çocuk bir sultandı sılamın dağlarında..

Bir kuzumuz kaybolsa herkesin kederiydi,
Belki sofralar yavan, ama alın teriydi,
Pantolonlar yamalı, kalblerimiz diriydi,
Dünyamız kocamandı sılamın dağlarında...

Özümüzü bulursun yeşeren düşlerinde,
Kimbilir neler saklı Göklem’in * sislerinde,
Zikrin yedi renklisi kuşların seslerinde,
İçim-dışım yıkandı sılamın dağlarında...
Baharlar ne yamandı sılamın dağlarında...

Servet Yüksel

* Bolu Seyricek bölgesinde bir dağ adı