Silahlar ve Biz Şiiri - Şahbettin Uluat

Kavga bol, gürültü bol, öyle zor zamanlardı.
Her gün, pek çok şehirde, mutlaka olay vardı.
Uzak mahallelerde sık sık silah patlardı.
*
Baba dedim, durum zor, biz de silah alalım.
Bizden kötülük çıkmaz da, tedbirli olalım.
Ola ki baskın olur, onunla savunalım.
*
Babam kaşını çattı, parmağını uzattı.
Bu eve silah girmez dedi ve kesti attı.
Sonra zararlarını bir bir bize anlattı.
*
Bir kızgınlık halinde, telaşlanabilirdik.
Nefsimize yenilip, ona koşabilirdik.
Ve büyük bir yanlışa da bulaşabilirdik.
*
Savunmak için bile bir silah almamıştık.
Sahnedeki oyunun parçası olmamıştık.
Riske girmiştik evet ama temiz kalmıştık.
*
Silah tüccarlarına para kaptırmamıştık.
Yapılmak isteneni, bizler yaptırmamıştık.
Düşüp kirlenenlere biz de takılmamıştık.
*
Dünyada akan kanı, dehşetle izliyoruz.
Ölen, sahipsiz kalan, canları görüyoruz.
Savaş istemiyoruz, silahı sevmiyoruz.

27.11.2010