Sıladan haber var mı? Şiiri - Emrah Bekci 2

Sıladan esen yel, haber var mı? Söyle!
Gönlümde firkat var, yanarım ben böyle.
Hasretle biçâre, yüreğim dert ile,
Vuslata ermek mi? Hayalim, bilmem ki!
Gurbetin elinde solanım, ben kim ki?

Gözlerde nem var, yollarım duman gibi,
Gurbet ki zindan, ömrüme hicran gibi,
Bağrımda hüsran, sılaya firkat gibi,
Geceler ah etse, gün açmaz serime,
Ömrümü sürdüm ben, garip kaderime.

Dert ile pişmişim, sıladan yâr yoktur,
Ömrüm viran hâldir, bu dertte çar yoktur,
Hasretle yoğruldum, bu tende can yoktur,
Gönlümde dağ dağ hasretin izleri,
Ömrümden düşmüyor, hüsranın sözleri.

Bağrımda köz var, sineme hicran düşer,
Dillerde şevk var, gözlerime yaş düşer,
Bir mektup yazsam, gurbet onu hiç taşır?
Yolları kaplayan hasretin derdidir,
Ömrümü solduran hicranın elidir.

Her gece bir âh, yollara düştüm yine,
Gönlümde yangın var, özlemin elinde,
Sılaya varmak mı? Düşlerde kaldı bile,
Ömrümde hâl kalmaz, yıllarım soldukça,
Gözlerim kan dolmaz, hicrana daldıkça.

Bir gün olur mu ki, yollarım açıla?
Dertlerime derman, gözyaşım siline?
Sılada özleyen var mı ki biline?
Ömrümde son defa vuslata varmalı,
Gönlümde hasreti bir daha sarmalı.

"Feilâtün feilâtün feilâtün feilün" (11’li kalıp)