Sila Salincaginda Navruz Mahal

Sarilip sislere solgundan serinden
Her yol yokusunda bulutlarin gönlünü sancili sagnaklara yazan kervan
Üzülmedim dese yalan olacak bilir ki….
Gögün karardigi yerde uzaklari topragina haber eden höyük
Nöbetini adanmis ehligönül delisiydi, karli kisli günlerin
Kizarmis ufka kandil tutar gibi, ve sobalar tutustugunda kevene kütüge
Gilamadanin ucunda daire dönderen bir cocugu akli ateste
Kirec odalara kinali ellerinin izini birakan yasmaklari tülbentli gelincigin
Düvenlere varana kadar sap saman
Ay bahtinda daglarin dörtbir kuytusunu kendi seyrinden dolanan
Alaz ayaz yanginlarla cagiran sessizlik ki..
Ve titreyip cirpinan kuslar dillerde dallarda
Kardelen caginda, bahar süzülüp sizan toprakta
Sevgilim diye diye tüllenen tellere yangin ve vurgun
Simdi divanede askla hasbihal
Simdi sila salincaginda zerhos zamani
Ve sevinc yumagi
Mentese`de Navruz mahal…

Seyfi Karaca…………..Mart / 14