Sıkıntılı Günler Şiiri - Naki Aydoğan

Bu sıkıntılı günler geçecek
Unutup hatırladıkça bizde geçeceğiz
Karşılaşır mıyız?
Sıkıntılı günler geçerken biz geçerken,
Bir köprüde, bir yolda, bir köşede…
Sorunlarımızla bir kalp krizi…
Yok, canım bir kahkaha atarız.
Ya da ağlarız yağmursuz bir günde.

Birisi çok düşünürse çoğu kişi pek düşünmezmiş.
Hırsızlık yankesicilik ne ola ki?
Onlar hayal eder.
Sonra hayallerine bir yılan gibi kıvrılırlar.
Çalmak hayvanlara serbesttir.
İnsan düşünüp bir yol bulmalıdır.

İnsanlık çok zor.
Büyümesi elinde olması.
Doğası ve doğallığı ile bir.
Sanı ve iniyle, indiği ve çıktığı anı ile.
İnerken kök salar çıkarken yeşerir.
Bitki gibi.
Hayvan gibi ise enine yatar.
Boyuna bir ağaç gibi dikilmesi gerekir de ondan.

Sofrada hayvan yatakta hayvan
Çalışırken insan.
Birde düşünürken insan.
Masada yemek yiyelim insanca oturarak.
Yer sofrası, tam olmasa da olabilir.
Ayakta yemek yemek hiç olur mu zürafa gibi.

Aşkım bitti iş şevkim de kalmadı.
Boş boş geziyorum.
Sokaklarda ve satırlarda.
Bir cümle, bir cümle âleme karışmadan.
Kışı geçmeyen yazı gelmeyen sonbahar gibi.
Ne olacak bu insanlığım.
Biraz daha sabır ihtiyarlayıp ölürüm.
Gömülürüm.
Tepinen tepinsin o zaman üstümde.

Evet, gülerek ölürüm ben.